Kategoria: Księżyc

  • *** (Słońce za horyzont zaszło)

    Słońce za horyzont zaszłoi horyzont z oczu znikł.Grom uderzył, serce trzasło,wokół ciemność, przy mnie – nikt… Lecz wnet Księżyc – mój przyjaciel,na me niebo wyszedł z nowiui rozjaśnił moją drogę,skleił serce, no i znowu skierowałam oczy swojegdzie nadziei gwiazda świeci.Ucichły me niepokoje,czas znów sprzątać życia śmieci. A me serce, choć sklejone,choć nierównym rytmem bije,chociaż biedne,…

  • *** (Dogasa płomień gromnicy)

    Dogasa płomień gromnicy,zbliża się już poranek,znajomy tętent z ulicy– przed snów mych dworku ganek            zajeżdża wspomnień powozem… Księżyc ze srebrnych promienina głowę mą składa wianek,nim niebo zarumieninowy wschodzący ranek            z nadzieją i z                        – wrogim mrozem Lublin, dnia 2 lutego 1998 r.(Matki Bożej Gromnicznej– imieniny mojej Babci) [Lublin, Księżyc i ja]

  • … Jak Księżyc na niebie chwilowo zakryty

    … Jak Księżyc na niebie chwilowo zakryty,wędruje wciąż z nami chmurami spowity,tak nasi najmilsi co nas wciąż kochają,wędrują wciąż z nami, w trudach wspomagają. Lublin, dnia 1 listopada 1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]

  • Nie szukaj piękna w dalekim świecie

    Nie szukaj piękna w dalekim świecieznajdziesz je blisko, w jesiennym bukieciei w ptaku, który za oknem śpiewa,znajdziesz je w liściu opadłym z drzewa Znajdziesz je w srebrnym Księżyca blasku,w zapachu sosen w działkowym lasku,znajdziesz w zachodzie słońca ognistymi w kluczu ptaków na niebie czystym. Lublin, dnia 16 października  1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]

  • *** (Przekwitła róża, opadły płatki blade)

    Przekwitła róża, opadły płatki blade.Powiało chłodem jesiennych dni.A Ty mój drogi Księżycu,swym pyzatym obliczemrozjaśniasz ciemność nocy– by piękne były sny… Pomagasz cichutko sunącprzez nocy długiej mrok,odnaleźć się bliskim sercom– tam, gdzie nie sięga ich wzrok. Babiego lata przędzę,na której łzy rosy lśniąłączysz z nićmi promienitkając kanwę mym snom. Dziękuję Ci mój Księżycuza blasku Twojego czar,co…

  • *** (Uśmiechnęło się do mnie życie)

    Uśmiechnęło się do mnie życie,uśmiechnął się do mnie świati z tym uśmiechem przez życieidę – przez świat – od lat. Powiedz mi mój Księżycu,co tak wędrujesz od lat,czy i do Ciebie życieuśmiechnęło się i uśmiecha się świat? Bo widzisz, w tej samotności,gdy wędrujemy przez świat,Bóg zsyła wiele radościwśród zmagań, cierpień i strat. Czasami trudno je…

  • *** (Stanąłeś na mej drodze)

    Stanąłeś na mej drodze,na mojej drodze do Słońca,zasiałeś w duszy nadzieję,która trwać w niej będzie                        – do końca… Bądź zawsze dla bliźnich księżycemi nie odwracaj wzroku od Słońca,świeć Jego światła odbiciemoświecaj im drogę                        – do końca… Bądź zawsze i dla mnie księżycem,lecz nie zasłaniaj mi Słońca,i dla mnie świeć Jego odbiciem,w mej drodze do Niego                       …

  • Noc cudów

    Księżyc w całej krasie znów po niebie suniei lubelskim bramom wielce się dziwuje,że bez jego własnej świetlistej pomocylśnią swym własnym światłem w Wigilijnej Nocy. A gdy już bliziutko nad Deptak przypłynął,ujrzał, jak Koziołek z Ratusza zeskoczyłi przy żłóbku wraz z osłem koziołka wywinął,gdy w stajence Jezuska maleńkiego zoczył. Po ogonie Gwiazdy Betlejemskiej zjechał,przez okienko chatki…

  • Rozmowy z Księżycem d.c.

    Znów się ukazałeś mój przyjacielu, najdalszy, lecz tak bliski zawsze sercu memu. Kochany Księżycu, gdy w mym oknie stajesz, uczysz, przypominasz i sam przykład dajesz, że świecić trzeba światłem nie swoim, lecz Słońca, nie swoim, lecz Bożym, do dni naszych końca…   Lublin, dnia 6 marca 2015.

  • *** (Księżycu, mój przyjacielu)

    *** Księżycu, mój przyjacielu, Ty nigdy mnie nie zawodzisz, chociaż nie zawsze widoczny – swoimi drogami chodzisz. Lecz drogi te wyznaczone przez Boga przed wiekami, jasne, bo oświetlone pięknymi, licznymi gwiazdami. Uczysz jak bliźnim oświecać drogi wiodące do nieba świecąc nie swoim światłem – to tak niewiele trzeba… Uczysz tak trudnej pokory, poddania się Bożej…