Twórczość literacka Danuty Kowal

Kategoria: Miłość

  • Bajka – niebajka

    —

    by

    Agata
    in , , , ,

    Dla Ciebie BAJKA – NIEBAJKA Na dwóch krańcach Lublina tak daleko od siebie gdzie korzenie ich wrosły w głąb, w ojczystą ziemię – dwie dzielnice od wieków nad rzekami dwiema tak pięknieją rosnąc, że wspanialszych już nie ma. Na północy – Wieniawa – dzielnica młodzieży, szkół, uczelni, przedszkoli, księży i … żołnierzy. Na południu Wrotków…

  • *** (Miłość jest krzyżem)

    —

    by

    Agata
    in ,

    *** Miłość jest krzyżem, Krzyż jest miłością. Cierpienie jest łaską, a ból jest radością, bogactwem, darem, który wraz z serca żarem chcę ofiarować Tobie – Największa MIŁOŚCI… Lublin, dnia 18 stycznia 2007.

  • Róża – ta jedyna…

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    Wśród tysiąca róż wyrosła, prosta, zgrabna i wyniosła i jak inne – ta jedyna pięknem swoim zachwycała i czekała, wciąż czekała… No i ręka Opatrzności spośród innych róż mnogości delikatnie ją wyjęła i od Serca – wraz z Miłością swoją, Bożą – Sercu dała… Gdy swą misję zrozumiała, listki swe rozprostowała, blade płatki rozchyliła i…

  • Pusta alejka…

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Patrz… Pusta alejka, na drzewach drży sadź. Samotna ławeczka, wspomnienie sprzed lat, promienie nieśmiałe – ból duszy kojące dalekie, przyjazne, wciąż świecące słońce – to wszystko dziś Tobie wraz z sercem chcę dać: tę pustą alejkę, wspomnienie i sadź… Patrz… Pusta alejka, kogoś tutaj brak… Samotna ławeczka – stęskniona jak ja… Pragnienie nieśmiałe, by nim…

  • Księżycowe misterium

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    W księżycową, gwiaździstą, cudną noc, wyiskrzone niebo wzywa mnie i w serce rozdarte wciąż na dwoje wstępuje jakaś nowa, dziwna moc. Ku blademu światłu chcę biec i utopić w nim marzeń swoich moc, niech się zawrą już za mną podwoje, bym już mogła w spokoju wreszcie lec. W tę cudowną, gwiaździstą, cichą noc, Wielka Miłość…

  • *** (Największej Miłości)

    —

    by

    Agata
    in , ,

    *** NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę śpiewać swą pieśń NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI swą miłość chcę nieść NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę służyć co dnia NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI co w duszy mej trwa Gdy w okno zapuka świt trudnego dnia i zbudzi tęsknotę co w duszy wciąż trwa zaufam Miłości i z Nią będę szła i dojdę, gdzie Ona wskaże tego dnia…

  • Zielona miłość

    —

    by

    wnuczka
    in , , , ,

    Z księżycowych bajek Zielona miłość W srebrnych promieniach Księżyca w ze snów utkanej sadzawce zakochał się mały Krokodyl w dużej, zielonej Żabce. W jej oczach dużych, marzących, w miękkiej zielonej łapce i podczas pełni Księżyca, oświadczył się on – miłej Żabce. A gdy się dogadali – szepnął do ucha Żabce: o naszej zielonej miłości powiedzmy…

  • Ojciec Pio

    —

    by

    zięć
    in , ,

    O, Matko moja, racz sprawić, by moja miłość stała się większa. Miłość nie cierpi zwlekania. Trzej Królowie, zaledwie przybyli (do Jezusa), nie szczędzili trudu, by poznać i pokochać Tego, Który pod wpływem Łaski Bożej zdobył ich serca. Obdarzył ich taką miłością, która chce się poświęcać, ponieważ serce ludzkie w swych małych granicach nie może jej…

  • Tryptyk znad Jeziora Białego

    —

    by

    wnuczka
    in , , , , ,

    I Inni marzą ciągle o dalekich krajach,widzą Rzym i Paryż w swoich pięknych snach,a mnie widok mojej Ojczyzny upaja– dzisiaj  Pojezierza Włodawskiego czar. Kiedy cicho stąpam po mchach i porostach,gdy wdycham swą piersią życiodajny jod,na brzegu jeziora brodzę w wodorostach,serce znowu silne staje się jak młot. I nigdzie nie rosną takie piękne sosnyi nigdzie na…

  • Nad jeziorem

    —

    by

    admin
    in , , ,

    *** Najpiękniejsze jest jezioro nocą, kiedy księżyc wypływa zza drzew, kiedy gwiazdy na falach migocą, koi duszę dyskoteki śpiew. I miarowe ping-ponga odbicia kończą chwile tak miłego dnia, falą wspomnień minione przeżycia powracają na jawie i w snach. Chociaż piękno i spokój dokoła zapomnienie daje o złem, pod opieką mojego Anioła usypiając – żegnam się…