Przyjaźń

Kiedy zmęczone życiem twoje serce,
gdy dusza nieraz w wielkiej jest rozterce,
przychodzi cicho, z bliska lub z daleka
w postaci serca drugiego człowieka.

Do tonu Twego dostroić się umie,
nie rzekłszy słowa – wypowiedzieć umie
to, czego teraz bardzo potrzebujesz,
i już samotnym(ą) wcale się nie czujesz.

Cieszy się cicho każdą Twą radością,
rąbek swej duszy możesz jej z ufnością
uchylić – wiedząc, że Ciebie zrozumie,
uważnie słuchać w milczeniu Cię umie.

I nie ma granic w czasie ni w przestrzeni,
ludzie sobie bliscy – chociaż oddaleni
i chociaż czasem niewiele się znają
w przyjaźni swej małe, ciche szczęście mają.

27 maja 1996 r.

[Bursztyny]