Tag: życie
-
Z mojego okna… (3)
Z mojego okna tyle piękna widzę… Na to, co nie piękne przymykam oczy. Roztacza przede mną cały świat uroczy – Stwórca wszego piękna – nasz PAN… Liście już spadają, dzieciaki kochane szeleszcząc nóżkami kasztany zbierają. A zaraz za rogiem, niestrudzony w posłudze, idzie z Panem Bogiem raźnym krokiem – Ksiądz. Gdy spojrzę do góry, na…
-
SMS 2011-10-06
Nasze życie niech się stanie światłem bliźnim – w burzy czas, jak latarni migotanie u bram portu Bożych spraw…
-
*** (Jak to się dziwnie w życiu układa)
*** Jak to się dziwnie w życiu układa, że gdy potrzebna jest mi porada, gdy Cię poproszę Maksymilianie – dla mnie od razu mały cud się staje. Natychmiast wiem, w który klawisz stuknąć, kiedy komputer mi figle płata, gdzie w jakąś rurę zatkaną puknąć. Wszelkie problemy dzisiejszego świata rozwiązywać pomagasz… I w każdej pilnej mojej…
-
„To jest życie a nie raj”
Wojtusiowi „To jest życie a nie raj” Każde z nas dzielne, każde wytrzyma, bo wie, że dla niego innej rogi ni ma, niż ta, na którą skierował go Bóg, spośród tak wielu, wielu ludzkich dróg. I trzeba tylko zaufać miłości, a znajdzie na niej tak wiele radości, gdy przyjmie z ochotą to, co ześle Bóg,…
-
Życie jest jednym kabaretem
Każdy ma wzloty i upadki, każdy ma swoje Waterloo. Jeden wciąż strzela gafki, drugiego dziełem „Qui pro Quo”. Życie jest jednym kabaretem, nie każdy umie dostrzec to, jeden wciąż nowe strzela gafki, drugiego dziełem „Qui pro Quo”. Gdy już się całkiem popaprało w życiu to, co tak ważnym jest i tak się wiele nie udało,…
-
Bajka – niebajka
Dla Ciebie BAJKA – NIEBAJKA Na dwóch krańcach Lublina tak daleko od siebie gdzie korzenie ich wrosły w głąb, w ojczystą ziemię – dwie dzielnice od wieków nad rzekami dwiema tak pięknieją rosnąc, że wspanialszych już nie ma. Na północy – Wieniawa – dzielnica młodzieży, szkół, uczelni, przedszkoli, księży i … żołnierzy. Na południu Wrotków…
-
Jesień (2)
Jesień – złotymi liśćmi szeleszcząca. Jesień – czasem łzą żalu pośród dżdżu płacząca. Jesień – w poświacie Księżyca wspomnienie rodząca…i…tęsknotę… Jesień – czas zbioru dojrzałych owoców serc. Jesień – czas siewu złotych ziarn ozimych w glebę latem rozgrzaną. Jesień – czas obumierania – by wiosną rozkwitnąć różą – w ogrodzie pełnym róż. Jesień – jesień…
-
*** (Modlić się można i tęsknotą)
Modlić się można i tęsknotą. abp Józef Życiński *** Modlić się można i tęsknotą, modlić się można także łzami, modlić się można i swym krzyżem i długimi, bezsennymi nocami… Gdy o sobie zapomnę zupełnie i dla Ciebie serce swe otworzę, życie me całe modlitwą stać się może dla Ciebie – mój Boże… Życie me całe…
-
*** (U kresu wędrówki mojej)
…Słowiańska księgo tęsknot! U kresu się rozdzwoń, jak chórów zmartwychwstalnych mosiężna muzyka, pieśnią świętą, dziewiczą, poezją pokłonną i hymn człowieczeństwa – Bożym Magnificat…” (Karol Wojtyła „Magnificat” – Hymn „Psałterz – Księga Słowiańska” oficyna Cracovia – Kraków 1996) *** W kresu wędrówki mojej wypełnił się po brzegi kielich tęsknoty. Ostatnia jej gorzka kropla upadła…