Autor: wnuczka
-
*** (Daję Ci cały ocean marzeń)
*** Daję Ci cały ocean marzeń,po którym płyniesz pośród fal Ty– pod białym żaglem jasnej nadzieiku Niebu– gdzie jasne Słońca promienie,na horyzoncie spełnione sny… Daję Ci morze mojej miłości,co falą pieści daleki brzeg,miarowym rytmem serca uderzadla Ciebie– popłyńmy razem wspólnym marzeniemku Słońcu, które wstrzymało swój bieg… Daję Ci morze mojej tęsknoty,po którym płynę w bezkresną…
-
Zamki
Niebo błękitne, jasny horyzontna plaży spoczywa moc ludu,łagodna fala rytm serca odmierzamorza – Bożego cudu. Słońca promienie buzie dziecięcew jasne uśmiechy malują,na piasku zamki dłonie chłopięcewśród pisków i śmiechów budują… Nie daj mi Boże w tym pięknym rajuzapomnieć o innej fali,o tej, co w pięknym mym rodzinnym krajuwszystko co może wali. Fale powodzi buzie dziecięcełez…
-
Zapatrzenie
Tam, gdzie się morze z niebem spotyka,okręt nadziei przepływa w dali.Spokój mą duszę całą przenika,koi jej rany szum morskiej fali. I ból co w sercu mym tkwi zanika,gdy wzrok swój topię w morskiej otchłani,dłoń Boża duszę moją dotykai płynę cicho do jej przystani. Gdy się na grzbietach fal załamująpromienie słońca – wspomnień barwamioczu kochanych morze…
-
*** (Biało-czerwona, kirem spowita)
Refleksje przy pochylonej fladze w dniużałoby narodowej – na kanwie chorału“Z dymem pożarów” Karola Ujejskiego *** Biało-czerwona, kirem spowita,w gorzkich łzach deszczu Rzeczpospolitanowy dzień wita,chyląc przed Tobą skroń.Jak przed wiekami – sterczy ku Niebujak żywy pomnik Twojego gniewu– w powodzi dobie– nasza błagalna dłoń. Usłysz w Niebiosach nasze wołanie,wśród ryku fali, przyjmij o Panieten…
-
Wspomnienie
Przed obrazem Matki Bożej Płaczącejw Archikatedrze Lubelskiej– 48. rocznica cudu – dzień odpustu W rozkołysanym milczącym tłumie,szło do Maryi w cichej zadumie– choć się otwierał przede mną świat– moje zmęczone czternaście lat … A twarz Maryi żywa i jasna,chociaż ta sama, lecz jak nie własna,wodziła wzrokiem po ludzie swym– z oka spływały wciąż krwawe łzy……
-
Moja działka
Jest na świacie miejsce, gdzie szczęście przebywa, na zmęczoną duszę ukojenie spływa, człowiek pełną piersią oddycha swobodnie, znajduje przyjaciół, spoczywa wygodnie. A kiedy czasami przyjdzie taka chwila, że słychać już nawet cichy lot motyla, to zza miedzy słychać rytm serca sąsiada, które też samotne ze swą działką gada. Lublin,dnia 18 czerwca 1997 r.
-
*** (Piastowski Siewca)
*** Piastowski Siewca w białej sukmanie, stąpając zwolna po ojczystym łanie, ziarenka wiary w duszach zasiewał a łan odwieczną swą pieśń mu śpiewał: “Łado – Łado – Łado”!… Anieli z niebios rozsnuli chmury by Pielgrzym ujrzeć mógł najdroższe góry, ziarna nadziei w duszach zasiewać, łan nie przestawał swej pieśni śpiewać: “Łado – Łado – Łado”!……
-
*** (Moje marzenia)
*** Moje marzenia – tak rzadko się spełniają, moje marzenia – we łzach się rozpływają i te ogromne i te malutkie w głębinach serca zrodzone – smutkiem… Słonecznym rankiem – gdy ból serce ściskał, wraz z mą tęsknotą znów łzy wyciskał, od stóp Giewontu, wraz z Ojca Świętego promieniem spłynęły w duszę mą słowa –…
-
*** (Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek)
Ojcu Świętemu *** Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek na polską ziemię, odkrywasz Boskich tajemnic – po rąbku rąbek – słucha Cię ludzkie plemię… Czytasz nam karta po karcie – serca swojego księgę, balsamem słowa koisz rozdarcie Narodu – wskazujesz miłości Bożej potęgę… Powtarzasz proste, lecz jakże mocne słowa, nie wiem raz już który, i kruszysz…
-
*** (Między ustami a brzegiem pucharu)
*** „…Między ustami a brzegiem pucharu…” między zwątpieniem a poznaniem czaru doznania miłości Twej, między upadkiem a powstaniem i między Krzyżem a Zmartwychwstaniem duszy mej – wraz z Tobą – jest szczęście… Między łzą żalu a uśmiechem, między okrzykiem a jego echem odbitym w turniach Tatr, między gromami nagłych burz, pomiędzy wonią kwietnych wzgórz…