Twórczość literacka Danuty Kowal

Kategoria: Kapłani

  • Panience na dobranoc

    —

    by

    Agata
    in , ,

    I daj nam sen o łąkach umajonych, Gdzie jest Twój tron, z Papieża złotych róż, A Ojciec nasz różańcem Ci wyznaje: Maryjo, już na zawsze jestem Twój! Zapada zmrok, tylko na Watykanie Samotny Sługa kończy znojny dzień, Matuchno daj Mu błogie spoczywanie i sił do pracy trudnej dodać chciej!   Lublin, dnia 15 sierpnia 2005.

  • Pójdź za mną (Barka)

    —

    by

    Agata
    in ,

    Za ks. bp. J. Zawitkowskim Pójdź za mną (Barka) Panie, dalszy rejs odwołany, bo sternika do siebie wezwałeś, a nam brak siły, nadzieja zgasła. O Chryste, przecież burza szaleje. Ratuj barkę, bo bez Ciebie zginiemy! – Nie lękajcie się, a wypłyńcie na głębię! Cała naprzód! Nowy świta już dzień! Pan znowu stanął nad brzegiem, Szukał…

  • Dla Arcypasterza

    —

    by

    admin
    in , ,

    Niewysłane podziękowanie   Dla Arcypasterza Za słowa nadzieję głoszące i dusze ku niebu wznoszące – dziękujemy… Za dłonie błogosławiące, Jezusa wciąż niosące – dziękujemy… Za serce, które miłuje i wszystkich w krąg obejmuje – dziękujemy… Za uśmiech z serca płynący, wciąż rany serca kojący – dziękujemy… Za Twą posługę codzienną i pracę wciąż ciężką, niezmienną…

  • Dom Ulgi w Cierpieniu

    —

    by

    zięć
    in , ,

    Zbudowałeś mój Przyjacielu Dom Ulgi w Cierpieniu. Dom ze swoich marzeń, które Twoja miłość zmaterializowała. Zbudowałeś nie mając nic, prócz gorącego, kochającego i tak bardzo cierpiącego serca. Mój najdroższy, najbliższy Przyjacielu spośród przyjaciół, którzy są już po tamtej stronie. Tyle mi pomogłeś! Stałeś się mym nauczycielem, przewodnikiem, doradcą, podporą w trudnych chwilach. Tak wiele Ci…

  • Pożegnanie

    —

    by

    Agata
    in , ,

    Odpłynąłeś Biały Gołąbku w dalszą swą drogę – krzyżową. Zniknąłeś w swym samolocie, zniknąłeś w sinej mgle. Zasiałeś ziarna w duszach, by skiełkowały odnową, wskazałeś słabą dłonią którędy iść – choć tak źle… To była stacja Polska długiej, krzyżowej drogi. Tu był upadek, powstanie, uśmiechy poprzez łzy. Tysiące Cyrenejczyków, tysiące serc oddanych słało miłości kobierzec,…

  • Stary Sącz

    —

    by

    Agata
    in , ,

    Uśmiech spod dźwiganego krzyża – najwspanialszą katechezą Ojciec Święty pokazał jak: – krzyż swój, choć ciężki, z ufnością dźwigać – wokoło wszystkie serca zdobywać – ze swych słabości z Bogiem powstawać – uśmiech miłości wszystkim rozdawać – swoją pogodą, wiarą promieniować – mimo przeciwności – stale się radować w Bogu…   Lublin, dnia 16 czerwca…

  • Zamość

    —

    by

    Agata
    in , ,

    Czas się zatrzymał – na dzień, na dwa. Choć nadal wkoło trwa taniec zła – dusze zawisły między ziemią a niebem – karmione słowem i Żywym Chlebem – z ust i z rąk Ojca… Dłonie złączone, serca złączone, głowy schylone w głębokim ukłonie, ciała nie czują trudów podróży, oczy nie widzą wokoło burzy – wpatrzone…

  • Ojcu Pio

    —

    by

    zięć
    in , ,

    Świat jak co roku wybuchnie majem, kwiecień kobierzec kwietny mu utkał, znowu na ziemię pachnącą rajem, spłynie Maryja – pocieszyć w smutkach biedne swe dzieci. Wciąż wierny Józef pochód otworzy, ale tym razem Ojca Świętego mocą wezwany spłynie gość nowy na polskie łany. Choć w Watykanie nowe orędzie O wiecznej chwale sługi Bożego drugim dniu…

  • Łan

    —

    by

    Agata
    in , , ,

    … Oto tu apostolski jest kościół, chram i zamek ludzi miodnych, piastów gościnnych i lechów. Oto w monstrancji niosą słowiański Samrament – pokój idzie przyłogiem – błogosławi i strzechom…   I oto – Amen – Pieśniom niech się stanie zadość: Słowiańska pieśń Miłości – Łado – Łado – Łado!” (Sonet VIII – Karol Wojtyła –…

  • *** (Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Ojcu Świętemu *** Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek na polską ziemię, odkrywasz Boskich tajemnic – po rąbku rąbek – słucha Cię ludzkie plemię… Czytasz nam karta po karcie – serca swojego księgę, balsamem słowa koisz rozdarcie Narodu – wskazujesz miłości Bożej potęgę… Powtarzasz proste, lecz jakże mocne słowa, nie wiem raz już który, i kruszysz…