Twórczość literacka Danuty Kowal

Kategoria: Wiersze

  • *** (Szukać i znajdować)

    —

    by

    Agata
    in ,

    *** Szukać i znajdować Boga w Bliźnich, Bliźnich w Bogu Widzieć i kochać Boga w Bliźnich, Bliźnich w Bogu Zdążać wraz z Bliźnimi i z Tobą Jezu do domu Naszego Ojca pomóż mi…   Lublin, dnia 21 stycznia 2007.

  • *** (Miłość jest krzyżem)

    —

    by

    Agata
    in ,

    *** Miłość jest krzyżem, Krzyż jest miłością. Cierpienie jest łaską, a ból jest radością, bogactwem, darem, który wraz z serca żarem chcę ofiarować Tobie – Największa MIŁOŚCI… Lublin, dnia 18 stycznia 2007.

  • *** (Znane są, jak dobrze wiecie)

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    *** Znane są, jak dobrze wiecie poematy o Lublinie i piosenki o Warszawie, a ja chcę rozsławić w świecie skarby skryte na Wieniawie. Na Wieniawie, co dzielnicą przepięknego jest Lublina, której każda ścieżka, kamień, skryte w sercu przypomina dawne jego dni. I te smutne, i radosne, i mojego życia wiosnę, która często mi się śni.…

  • Rozmowa z Księżycem (5)

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Przekwitła róża, opadły płatki blade. Powiało chłodem jesiennych dni. A Ty, mój drogi Księżycu, swym pyzatym obliczem rozjaśniasz ciemność nocy – by piękne były me sny… Pomagasz cichutko sunąc przez nocy długiej mrok, odnaleźć się bliskim sercom tam – gdzie nie sięga ich wzrok. Babiego lata przędzę, na której łzy rosy lśnią, łączysz z nićmi…

  • Róża – ta jedyna…

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    Wśród tysiąca róż wyrosła, prosta, zgrabna i wyniosła i jak inne – ta jedyna pięknem swoim zachwycała i czekała, wciąż czekała… No i ręka Opatrzności spośród innych róż mnogości delikatnie ją wyjęła i od Serca – wraz z Miłością swoją, Bożą – Sercu dała… Gdy swą misję zrozumiała, listki swe rozprostowała, blade płatki rozchyliła i…

  • ***(Chcę być Bożą niteczką)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Chcę być Bożą niteczką, którą ON bierze w palce, niże chwil moich paciorki i powstają różańce – plony każdego dnia… Przeplatając dni moich tajemnice radosne – światłem swoim zalewa jesień, zimę i wiosnę – życia, które wiecznie trwa… Lecz w dobroci swej  wielkiej, każdy dnia mego kraniec kończy małym krzyżykiem, aby z chwil mych różaniec…

  • Wiersz do Mikołaja

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Drogi Święty Mikołaju, gdy opuścisz bramy Raju i wyruszysz po zakupy pozbierawszy wprzód do kupy prośby nasze i życzenia, najdziwniejsze też marzenia – wspomnij na mnie i mi przynieś co uważasz: może to być i odtwarzacz do koncertów mej rodziny, albo ciapy by nie marzły gościom „łapy”, kiedy przyjdzie im ochota mnie odwiedzić – gdy…

  • Panience na dobranoc

    —

    by

    Agata
    in , ,

    I daj nam sen o łąkach umajonych, Gdzie jest Twój tron, z Papieża złotych róż, A Ojciec nasz różańcem Ci wyznaje: Maryjo, już na zawsze jestem Twój! Zapada zmrok, tylko na Watykanie Samotny Sługa kończy znojny dzień, Matuchno daj Mu błogie spoczywanie i sił do pracy trudnej dodać chciej!   Lublin, dnia 15 sierpnia 2005.

  • Pójdź za mną (Barka)

    —

    by

    Agata
    in ,

    Za ks. bp. J. Zawitkowskim Pójdź za mną (Barka) Panie, dalszy rejs odwołany, bo sternika do siebie wezwałeś, a nam brak siły, nadzieja zgasła. O Chryste, przecież burza szaleje. Ratuj barkę, bo bez Ciebie zginiemy! – Nie lękajcie się, a wypłyńcie na głębię! Cała naprzód! Nowy świta już dzień! Pan znowu stanął nad brzegiem, Szukał…

  • Jak gromnica…

    —

    by

    admin
    in ,

    Świecy dla Ciebie nie miałam… Przyszłam z pustymi rękami… I nagle usłyszałam, pod kropli święconej dotykiem, jak Jezus przemówił do mnie, w najgłębszym mym wnętrzu ukryty. I nagle zrozumiałam: gromnicą mam być ja sama, siebie Mu dziś ofiarować – jak gromnicę, sama się spalać z miłości – jak gromnica, wiąż świecić światłem jasnym – jak…