Iść prze życie Boga sławiąc,
świat przepiękny podziwiając,
bliźnich swoich błogosławiąc
i kochając, wciąż kochając,
w tej miłości nie ustając
- aż do Nieba bram.
Boga w swoim sercu mając,
dobra czynić nie przestając,
a na ustach uśmiech mając,
no i o tym pamiętając,
budząc się i zasypiając
- że nie jestem sam.
Lublin, dnia 24 maja 2016 r.