Twórczość literacka Danuty Kowal

Tag: dusza

  • Jesień

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    I znów mamy jesień. Któraż to już, która? Nie da się spamiętać, zliczyć też się nie da. Świat tak urządziła ta Matka Natura, że po skarbie-lecie idzie jesień-bieda. Minęły już długie, piękne dni gorące, gdy wypoczywały i dusza, i ciało, krócej już po niebie błądzi blade słońce, na działkach i ludzi, i kwiatów już mało.…

  • Siewna

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Na Stachiewicza starym obrazie,pięknym, wspaniałym w swoim wyrazie,przeszłaś po polu wielki szmat drogi,o twarde skiby kalecząc nogi, taka jak prości, zmęczeni ludzie,co całe życie przeżyli w trudziei ziarno rzucasz w ziemię zoraną,odziana w zgrzebną koszulę lnianą. *** Ty polską matkę dobrze rozumiesz,Ty jedna pomóc możesz i umiesz,gdy wielu dzieciom wciąż brakuje chleba,kiedy ugorem leży polska…

  • Powrót do przeszłości

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Gdy do wspomnień wracasz, patrz oczami duszy, przeszłość Cię zachwyci, oszołomi, wzruszy, obrazy powrócą dawno zapomniane, lecz jeszcze piękniejsze, sercem malowane. Wszystko co złe było, nie warte wspomnienia, niech nadal zostaje w głębiach zapomnienia, lecz każda przeżyta piękna szczęścia chwila na nowo odkryta, życie niech umila. 5 września 1995 r.

  • *** (Rozpaczy się nie poddawaj)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Rozpaczy się nie poddawaj, kiedy dusza boli, naprzód idź i nie ustawaj, rozpaczy się nie poddawaj. I co możesz innym dawaj, by ulżyć ich doli, rozpaczy się nie poddawaj, kiedy dusza boli. 26 lipca 1995 r.

  • Moje dworki

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    Mając lat sześć prawie – a w duszy wspomnienia warszawskiego września, getta lubelskiego, mając w sercu swoim miast szczęścia istnienia, przed Niemca mundurem lęk dziecka polskiego – znalazłam się nagle w oazie spokojnej, krainie uroczej, lasami spowitej, w oczach dziecka od łez oraz strachu wolnej, od wszelkiego złego bezpiecznie ukrytej. Był tam dworek mały  –…

  • *** (Kiedy chodzisz po Sławinku)

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Kiedy chodzisz po Sławinku patrz oczami duszy, pośród bluszczy i barwinku kiedy chodzisz po Sławinku. Da Ci skarby w upominku, piękno jego wzruszy, kiedy chodzisz po Sławinku patrz oczami duszy. 18 lipca 1995 r.