Twórczość literacka Danuty Kowal

Tag: miłość

  • *** (Miłość jest krzyżem)

    —

    by

    Agata
    in ,

    *** Miłość jest krzyżem, Krzyż jest miłością. Cierpienie jest łaską, a ból jest radością, bogactwem, darem, który wraz z serca żarem chcę ofiarować Tobie – Największa MIŁOŚCI… Lublin, dnia 18 stycznia 2007.

  • Róża – ta jedyna…

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    Wśród tysiąca róż wyrosła, prosta, zgrabna i wyniosła i jak inne – ta jedyna pięknem swoim zachwycała i czekała, wciąż czekała… No i ręka Opatrzności spośród innych róż mnogości delikatnie ją wyjęła i od Serca – wraz z Miłością swoją, Bożą – Sercu dała… Gdy swą misję zrozumiała, listki swe rozprostowała, blade płatki rozchyliła i…

  • ***(Chcę być Bożą niteczką)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Chcę być Bożą niteczką, którą ON bierze w palce, niże chwil moich paciorki i powstają różańce – plony każdego dnia… Przeplatając dni moich tajemnice radosne – światłem swoim zalewa jesień, zimę i wiosnę – życia, które wiecznie trwa… Lecz w dobroci swej  wielkiej, każdy dnia mego kraniec kończy małym krzyżykiem, aby z chwil mych różaniec…

  • Jak gromnica…

    —

    by

    admin
    in ,

    Świecy dla Ciebie nie miałam… Przyszłam z pustymi rękami… I nagle usłyszałam, pod kropli święconej dotykiem, jak Jezus przemówił do mnie, w najgłębszym mym wnętrzu ukryty. I nagle zrozumiałam: gromnicą mam być ja sama, siebie Mu dziś ofiarować – jak gromnicę, sama się spalać z miłości – jak gromnica, wiąż świecić światłem jasnym – jak…

  • *** (Modlić się można i tęsknotą)

    —

    by

    admin
    in ,

    Modlić się można i tęsknotą. abp Józef Życiński *** Modlić się można i tęsknotą, modlić się można także łzami, modlić się można i swym krzyżem i długimi, bezsennymi nocami… Gdy o sobie zapomnę zupełnie i dla Ciebie serce swe otworzę, życie me całe modlitwą stać się może dla Ciebie – mój Boże… Życie me całe…

  • Księżycowe misterium

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    W księżycową, gwiaździstą, cudną noc, wyiskrzone niebo wzywa mnie i w serce rozdarte wciąż na dwoje wstępuje jakaś nowa, dziwna moc. Ku blademu światłu chcę biec i utopić w nim marzeń swoich moc, niech się zawrą już za mną podwoje, bym już mogła w spokoju wreszcie lec. W tę cudowną, gwiaździstą, cichą noc, Wielka Miłość…

  • *** (Największej Miłości)

    —

    by

    Agata
    in , ,

    *** NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę śpiewać swą pieśń NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI swą miłość chcę nieść NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę służyć co dnia NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI co w duszy mej trwa Gdy w okno zapuka świt trudnego dnia i zbudzi tęsknotę co w duszy wciąż trwa zaufam Miłości i z Nią będę szła i dojdę, gdzie Ona wskaże tego dnia…

  • Na wypalonych ugorach Poręby

    —

    by

    zięć
    in ,

    Na wypaloną ziemię promień padł, na wypalonej ziemi zakwitł kwiat, na osmalonym drzewie ptaszek siadł, zanucił ziemi pieśń o Bogu – pieśń nadziei… Od lasu zawiał rześki wiatr, Słońce w uśmiechu przyćmiło blask, przesłało ku mnie światło Boże – światło nadziei… Na udręczoną duszę promień padł, nadzieją wokół ożył świat, że w oczach Twoich ujrzę…

  • Zielona miłość

    —

    by

    wnuczka
    in , , , ,

    Z księżycowych bajek Zielona miłość W srebrnych promieniach Księżyca w ze snów utkanej sadzawce zakochał się mały Krokodyl w dużej, zielonej Żabce. W jej oczach dużych, marzących, w miękkiej zielonej łapce i podczas pełni Księżyca, oświadczył się on – miłej Żabce. A gdy się dogadali – szepnął do ucha Żabce: o naszej zielonej miłości powiedzmy…

  • Dla Arcypasterza

    —

    by

    admin
    in , ,

    Niewysłane podziękowanie   Dla Arcypasterza Za słowa nadzieję głoszące i dusze ku niebu wznoszące – dziękujemy… Za dłonie błogosławiące, Jezusa wciąż niosące – dziękujemy… Za serce, które miłuje i wszystkich w krąg obejmuje – dziękujemy… Za uśmiech z serca płynący, wciąż rany serca kojący – dziękujemy… Za Twą posługę codzienną i pracę wciąż ciężką, niezmienną…