Tak chciałabym w Twoje ramiona się wtulić
i serce swoje do Twego przytulić,
popatrzeć w Twe oczy przeze mnie kochane
i przeżyć wraz z Tobą chwile tak oczekiwane.
Lecz nawet nie mogę Ci tego powiedzieć,
nie powinieneś bowiem tego także wiedzieć,
że tak bardzo Cię kocham od dawna i skrycie,
I że tak bardzo chciałam z Tobą spędzić życie.
Tak sobie rozmyślam o pięknej wieczności,
którą przeżyjemy wspólnie w blasku tej Miłości.
Ona zawsze cierpliwie, z utęsknieniem czeka
na każdego zdążającego do bram Niebios człowieka.
Lublin, dnia 17 września 2016 r.