Twórczość literacka Danuty Kowal

Autor: wnuczka

  • *** (Jak to się dziwnie w życiu układa)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    *** Jak to się dziwnie w życiu układa, że gdy potrzebna jest mi porada, gdy Cię poproszę Maksymilianie – dla mnie od razu mały cud się staje. Natychmiast wiem, w który klawisz stuknąć, kiedy komputer mi figle płata, gdzie w jakąś rurę zatkaną puknąć. Wszelkie problemy dzisiejszego świata rozwiązywać pomagasz… I w każdej pilnej mojej…

  • *** (Znane są, jak dobrze wiecie)

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    *** Znane są, jak dobrze wiecie poematy o Lublinie i piosenki o Warszawie, a ja chcę rozsławić w świecie skarby skryte na Wieniawie. Na Wieniawie, co dzielnicą przepięknego jest Lublina, której każda ścieżka, kamień, skryte w sercu przypomina dawne jego dni. I te smutne, i radosne, i mojego życia wiosnę, która często mi się śni.…

  • Rozmowa z Księżycem (5)

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Przekwitła róża, opadły płatki blade. Powiało chłodem jesiennych dni. A Ty, mój drogi Księżycu, swym pyzatym obliczem rozjaśniasz ciemność nocy – by piękne były me sny… Pomagasz cichutko sunąc przez nocy długiej mrok, odnaleźć się bliskim sercom tam – gdzie nie sięga ich wzrok. Babiego lata przędzę, na której łzy rosy lśnią, łączysz z nićmi…

  • Róża – ta jedyna…

    —

    by

    wnuczka
    in , , ,

    Wśród tysiąca róż wyrosła, prosta, zgrabna i wyniosła i jak inne – ta jedyna pięknem swoim zachwycała i czekała, wciąż czekała… No i ręka Opatrzności spośród innych róż mnogości delikatnie ją wyjęła i od Serca – wraz z Miłością swoją, Bożą – Sercu dała… Gdy swą misję zrozumiała, listki swe rozprostowała, blade płatki rozchyliła i…

  • ***(Chcę być Bożą niteczką)

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Chcę być Bożą niteczką, którą ON bierze w palce, niże chwil moich paciorki i powstają różańce – plony każdego dnia… Przeplatając dni moich tajemnice radosne – światłem swoim zalewa jesień, zimę i wiosnę – życia, które wiecznie trwa… Lecz w dobroci swej  wielkiej, każdy dnia mego kraniec kończy małym krzyżykiem, aby z chwil mych różaniec…

  • Wiersz do Mikołaja

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Drogi Święty Mikołaju, gdy opuścisz bramy Raju i wyruszysz po zakupy pozbierawszy wprzód do kupy prośby nasze i życzenia, najdziwniejsze też marzenia – wspomnij na mnie i mi przynieś co uważasz: może to być i odtwarzacz do koncertów mej rodziny, albo ciapy by nie marzły gościom „łapy”, kiedy przyjdzie im ochota mnie odwiedzić – gdy…

  • Tajemnice światła

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Julia Ledóchowska – św. Matka Urszula Myśli – zachęty – wspomnienia Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium” Lublin 2004   W każdej okoliczności życia, czy smutnej, czy radosnej, w chwilach jasnych, czy ciemnych, bylem otworzyła oczy na jasne światło różańcowe, zawsze w nim mogę znaleźć wskazówkę, jak postępować i Bogu się podobać. R-II 340-341   Życie twoje…

  • Życie może być Różańcem

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Często się zdarza, że po pewnym rozważeniu, po modlitwie, po dojściu do pewnych stwierdzeń czy wniosków, po sprecyzowaniu pewnych myśli – znajduję jakby potwierdzenie ich słuszności w myślach wyrażonych przez osoby święte, osoby cieszące się wielkim autorytetem. I tak i teraz. Zaglądając do myśli i zachęt św. Matki Urszuli Ledóchowskiej (Julia Ledóchowska, Św. Matka Urszula:…

  • Życie może być Różańcem…

    —

    by

    wnuczka
    in ,

    Życie może być Różańcem, który splata chwile dnia czyni dusze Bożym szańcem – w walce z wszechpotęgą zła.

  • Pusta alejka…

    —

    by

    wnuczka
    in , ,

    Patrz… Pusta alejka, na drzewach drży sadź. Samotna ławeczka, wspomnienie sprzed lat, promienie nieśmiałe – ból duszy kojące dalekie, przyjazne, wciąż świecące słońce – to wszystko dziś Tobie wraz z sercem chcę dać: tę pustą alejkę, wspomnienie i sadź… Patrz… Pusta alejka, kogoś tutaj brak… Samotna ławeczka – stęskniona jak ja… Pragnienie nieśmiałe, by nim…