Kategoria: Kapłani
-
Boże Krokusy
Patrząc na poniewierane wiosennym wiatrem świeżo rozkwitłe krokusy Między wiosennymi wichrami małe krokusy wyrosły między wiosennymi burzami wzrok swój do nieba wzniosły choć daleko od siebie zgodnie ich serca biły i w księżycowe noce o jednym, tym samym śniły ta sama matka ziemia je wszystkie wykarmiła ta sama matka ziemia do serca swego tuliła jednymi…
-
Boże krokusy
Patrząc na poniewierane wiosennym wiatrem świeżo rozkwitłe krokusy: Boże krokusy Między wiosennymi wichrami małe krokusy wyrosły, między wiosennymi burzami wzrok swój do nieba wzniosły. Choć daleko od siebie zgodnie ich serca biły i w księżycowe noce o jednym, tym samym śniły. Ta sama matka ziemia je wszystkie wykarmiła, ta sama matka ziemia do serca swego…
-
Dla Arcypasterza
Niewysłane podziękowanie Dla Arcypasterza Za słowa nadzieję głoszące i dusze ku niebu wznoszące – dziękujemy… Za dłonie błogosławiące, Jezusa wciąż niosące – dziękujemy… Za serce, które miłuje i wszystkich w krąg obejmuje – dziękujemy… Za uśmiech z serca płynący, wciąż rany serca kojący – dziękujemy… Za Twą posługę codzienną i pracę wciąż ciężką, niezmienną…
-
Dom Ulgi w Cierpieniu
Zbudowałeś mój Przyjacielu Dom Ulgi w Cierpieniu. Dom ze swoich marzeń, które Twoja miłość zmaterializowała. Zbudowałeś nie mając nic, prócz gorącego, kochającego i tak bardzo cierpiącego serca. Mój najdroższy, najbliższy Przyjacielu spośród przyjaciół, którzy są już po tamtej stronie. Tyle mi pomogłeś! Stałeś się mym nauczycielem, przewodnikiem, doradcą, podporą w trudnych chwilach. Tak wiele Ci…
-
Pożegnanie
Odpłynąłeś Biały Gołąbku w dalszą swą drogę – krzyżową. Zniknąłeś w swym samolocie, zniknąłeś w sinej mgle. Zasiałeś ziarna w duszach, by skiełkowały odnową, wskazałeś słabą dłonią którędy iść – choć tak źle… To była stacja Polska długiej, krzyżowej drogi. Tu był upadek, powstanie, uśmiechy poprzez łzy. Tysiące Cyrenejczyków, tysiące serc oddanych słało miłości kobierzec,…
-
Stary Sącz
Uśmiech spod dźwiganego krzyża – najwspanialszą katechezą Ojciec Święty pokazał jak: – krzyż swój, choć ciężki, z ufnością dźwigać – wokoło wszystkie serca zdobywać – ze swych słabości z Bogiem powstawać – uśmiech miłości wszystkim rozdawać – swoją pogodą, wiarą promieniować – mimo przeciwności – stale się radować w Bogu… Lublin, dnia 16 czerwca…
-
Zamość
Czas się zatrzymał – na dzień, na dwa. Choć nadal wkoło trwa taniec zła – dusze zawisły między ziemią a niebem – karmione słowem i Żywym Chlebem – z ust i z rąk Ojca… Dłonie złączone, serca złączone, głowy schylone w głębokim ukłonie, ciała nie czują trudów podróży, oczy nie widzą wokoło burzy – wpatrzone…
-
Ojcu Pio
Świat jak co roku wybuchnie majem, kwiecień kobierzec kwietny mu utkał, znowu na ziemię pachnącą rajem, spłynie Maryja – pocieszyć w smutkach biedne swe dzieci. Wciąż wierny Józef pochód otworzy, ale tym razem Ojca Świętego mocą wezwany spłynie gość nowy na polskie łany. Choć w Watykanie nowe orędzie O wiecznej chwale sługi Bożego drugim dniu…
-
Łan
… Oto tu apostolski jest kościół, chram i zamek ludzi miodnych, piastów gościnnych i lechów. Oto w monstrancji niosą słowiański Samrament – pokój idzie przyłogiem – błogosławi i strzechom… I oto – Amen – Pieśniom niech się stanie zadość: Słowiańska pieśń Miłości – Łado – Łado – Łado!” (Sonet VIII – Karol Wojtyła –…
-
*** (Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek)
Ojcu Świętemu *** Spłynąłeś jak biały nadziei gołąbek na polską ziemię, odkrywasz Boskich tajemnic – po rąbku rąbek – słucha Cię ludzkie plemię… Czytasz nam karta po karcie – serca swojego księgę, balsamem słowa koisz rozdarcie Narodu – wskazujesz miłości Bożej potęgę… Powtarzasz proste, lecz jakże mocne słowa, nie wiem raz już który, i kruszysz…