Tag: wdzięczność

  • (***) Chwytaj chwile jak motyle

    *** Chwytaj chwile jak motyle. które lecą w siną dal. W każdej z nich jest szczęścia tyle, po nich przyjdzie ból i żal. Wierz, że te szczęśliwe wrócą, będziesz chwytał znowu je, nim następne Cię zasmucą – tak to życie nasze mknie. Lecz na zawsze pozostaną najszczęśliwsze chwile te i wspomnienia ich zebrane wszystkie Bogu…

  • *** (Czy wstaję rano czy w południe)

    *** Czy wstaję rano czy w południe, czy deszczyk pada, czy też cudnie Słońce maluje barw tysiącem jesienny świat – Ty do mnie zawsze się uśmiechasz Ojcze najdroższy, cierpliwie czekasz na jeden, choć drobny miłości gest. Na me dziecięce zawierzenie, na obraz święty choć krótkie spojrzenie, skreślony z pokorą krzyża znak. A ja, choć Twoją…

  • Dla Arcypasterza

    Niewysłane podziękowanie   Dla Arcypasterza Za słowa nadzieję głoszące i dusze ku niebu wznoszące – dziękujemy… Za dłonie błogosławiące, Jezusa wciąż niosące – dziękujemy… Za serce, które miłuje i wszystkich w krąg obejmuje – dziękujemy… Za uśmiech z serca płynący, wciąż rany serca kojący – dziękujemy… Za Twą posługę codzienną i pracę wciąż ciężką, niezmienną…

  • 2000 – listy do Ojca Świętego

    W tym wspaniałym roku 2000 moi Przyjaciele – sąsiedzi z Domu Pomocy Społecznej im. Matki Teresy z Kalkuty w Lublinie wykonali wspaniałe dary dla Ojca Świętego. Miała zaszczyt pomóc im napisać listy do Ojca Świętego, które miały być dołączone do tych prezentów. Oto one: List pierwszy – pani Marii Świrgiel: Umiłowany Ojcze Święty! U progu…

  • U progu Roku Jubileuszowego

    Wśród zapachu kwiatów o wśród rogów grania, podczas hymnów wdzięczności, radości – śpiewania, zwiastowałeś – tak jak Anioł pastuszkom objawił, że na nowo Jezus wśród nas dziś się zjawił.   Lublin, dnia 24 grudnia 1999.

  • Zamość

    Czas się zatrzymał – na dzień, na dwa. Choć nadal wkoło trwa taniec zła – dusze zawisły między ziemią a niebem – karmione słowem i Żywym Chlebem – z ust i z rąk Ojca… Dłonie złączone, serca złączone, głowy schylone w głębokim ukłonie, ciała nie czują trudów podróży, oczy nie widzą wokoło burzy – wpatrzone…

  • Moja „Jasna Góra”

    Na pięknej, polskiej ziemi jest takich miejsc pół sta, gdzie Maria – jej królowa w swych wizerunkach trwa i łaski swe rozdziela, tm, którzy do jej stóp przynieśli swoje troski, dali Jej w darze swój trud. W lubelskiej „Jasnej Górze” co Wąwolnicą się zwie – w prostej, starej figurze złożyła serce swe. Wokoło tłumy pątników…

  • Matce Teresie z Kalkuty

    Matce Teresie z Kalkuty *** Na wieść, że już przeszłaś do wieczności,daję Ci tylko gorącą łzę,łzę żalu, miłości i wdzięcznościza to co dałaś innym i … mnie– Matko Tereso… Na wieść, że już serce Twojew Bogu spoczywa – uwierzyłam,że Bóg łask nowych zdrojeza Twą przyczyną już z Nieba zsyłaŚwięta Tereso… Lublin, 5 września 1997 r.(dzień,…

  • Moja kolęda

    Pani Agatce Narodziłeś się Jezu w mej ubogiej duszy – nie na królewskim kobiercu, taki maleńki, bezbronny, słaby – ułożę Cię na swym sercu. Zaraz się szybko wezmę do pracy – z duszy komnatę zrobię, lecz najpierw żarem miłości mojej – rozgrzeję nożęta Twoje. Uśpię Cię pieśnią szczęścia – wdzięczności, że jesteś ze mną bliziutko,…

  • Podziękowanie

    Kiedy dzieckiem będąc od stołu wstawałam, moją babcię drogą w rękę całowałam, dziękując za obiad, wieczerz czy śniadanie, składałam szacunkiem swe podziękowanie Kiedy moja Mama chleb świeży krajała, to najpierw go krzyżem świętym przeżegnała. Bogu najwyższemu za najlepsze danie składała z szacunkiem swe podziękowanie. Od konfesjonału zawsze gdy wstawałam, księdza dobrodzieja stułę całowałam, za trud…