Kategoria: Księżyc

Mój kochany Księżycu, znów się spotykamyi o naszych sprawach miło rozmawiamy.Ty jak zwykle mnie uczysz, dobre rady dajesz,a w swej Bożej drodze nigdy nie ustajesz.Przypominasz, że chodzić trzeba, nie jak nam się zachciewa,jeżeli chcemy wkrótce przybyć do bram Nieba.A tam na nas czeka nasz Stwórca kochany,który jest za mało przez nas uwielbiany.Lublin, dnia 20 października…

Ciągle się uczę od Ciebie, Księżycu mój przyjacielu,jakże potrzebnych w życiu umiejętności wielu.Twoje wskazówki i rady, nauki przykłady,stale mi pomagają, radości wiele dająUczysz nie zbaczać z drogi, którą mi Stwórca wyznaczył,łask Jego liczne strumienie, którymi obdarzyć nas raczył – oświecać dla bliźnich.Świecić nie swoim światłem, lecz od Bożego odbitym.Oświecać drogi bliźnim, by w drodze nie…

Ostatnia pełnia Księżyca       przed ZmartwychwstaniemOstatnia pełnia Księżyca       przed Ukrzyżowaniem Ostatnia pełnia Księżyca       przed może ostatnim spotkaniemOstatnia pełnia Księżyca       przed serca ukrzyżowaniem Choćżeś za chmur zasłoną       – prowadź mnie mój KsiężycuChociaż dalekiś – toś bliski       – prowadź mnie mój Księżycu Oświecaj moją drogę      do spotkania z Tobą            w wieczności Lublin, dnia 22 marca 2001 r.

Słońce za horyzont zaszłoi horyzont z oczu znikł.Grom uderzył, serce trzasło,wokół ciemność, przy mnie – nikt… Lecz wnet Księżyc – mój przyjaciel,na me niebo wyszedł z nowiui rozjaśnił moją drogę,skleił serce, no i znowu skierowałam oczy swojegdzie nadziei gwiazda świeci.Ucichły me niepokoje,czas znów sprzątać życia śmieci. A me serce, choć sklejone,choć nierównym rytmem bije,chociaż biedne,…

Dogasa płomień gromnicy,zbliża się już poranek,znajomy tętent z ulicy– przed snów mych dworku ganek            zajeżdża wspomnień powozem… Księżyc ze srebrnych promienina głowę mą składa wianek,nim niebo zarumieninowy wschodzący ranek            z nadzieją i z                        – wrogim mrozem Lublin, dnia 2 lutego 1998 r.(Matki Bożej Gromnicznej– imieniny mojej Babci) [Lublin, Księżyc i ja]

… Jak Księżyc na niebie chwilowo zakryty,wędruje wciąż z nami chmurami spowity,tak nasi najmilsi co nas wciąż kochają,wędrują wciąż z nami, w trudach wspomagają. Lublin, dnia 1 listopada 1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]

Nie szukaj piękna w dalekim świecieznajdziesz je blisko, w jesiennym bukieciei w ptaku, który za oknem śpiewa,znajdziesz je w liściu opadłym z drzewa Znajdziesz je w srebrnym Księżyca blasku,w zapachu sosen w działkowym lasku,znajdziesz w zachodzie słońca ognistymi w kluczu ptaków na niebie czystym. Lublin, dnia 16 października  1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]

Przekwitła róża, opadły płatki blade.Powiało chłodem jesiennych dni.A Ty mój drogi Księżycu,swym pyzatym obliczemrozjaśniasz ciemność nocy– by piękne były sny… Pomagasz cichutko sunącprzez nocy długiej mrok,odnaleźć się bliskim sercom– tam, gdzie nie sięga ich wzrok. Babiego lata przędzę,na której łzy rosy lśniąłączysz z nićmi promienitkając kanwę mym snom. Dziękuję Ci mój Księżycuza blasku Twojego czar,co…

Uśmiechnęło się do mnie życie,uśmiechnął się do mnie świati z tym uśmiechem przez życieidę – przez świat – od lat. Powiedz mi mój Księżycu,co tak wędrujesz od lat,czy i do Ciebie życieuśmiechnęło się i uśmiecha się świat? Bo widzisz, w tej samotności,gdy wędrujemy przez świat,Bóg zsyła wiele radościwśród zmagań, cierpień i strat. Czasami trudno je…

Stanąłeś na mej drodze,na mojej drodze do Słońca,zasiałeś w duszy nadzieję,która trwać w niej będzie                        – do końca… Bądź zawsze dla bliźnich księżycemi nie odwracaj wzroku od Słońca,świeć Jego światła odbiciemoświecaj im drogę                        – do końca… Bądź zawsze i dla mnie księżycem,lecz nie zasłaniaj mi Słońca,i dla mnie świeć Jego odbiciem,w mej drodze do Niego                       …