Maryjo, która w wielu narodach wciąż żyjesz,
w pięknych wizerunkach serce dla nich kryjesz,
nie masz jeszcze dotąd wizerunku swego
z Narodu – przez Boga z dawna wybranego.
On to Syna Twego nie przyjął w ramiona,
a sam już od wieków w mękach kary kona.
Dzieci jego biedne w świecie rozproszone
nie mogą się uciec „Pod Twoją obronę” .
***
Może jakaś Miriam, tak jak Ty za młodu
czeka Zbawiciela dla swego narodu,
modli się o przyjście, wyzwolenie świata,
zakończenie wojen, które trwają lata?
Matko bez ikony, bez wiary tych dzieci,
popatrz, że to samo słońce dla nich świeci,
proś Syna, by oczy ich wreszcie przejrzały,
by Jego i Ciebie nareszcie poznały!
1 sierpnia 1996 r.