Na Anioł Pański biją dzwony,
Niech będzie Maria pozdrowiona,
niech będzie Chrystus pochwalony…”
(Kazimierz Przerwa-Tetmajer)
Zza wzgórz Roztocza, z Bałtyku fal,
od Kresów dalekich, od górskich hal
– Słońce wypływa, wraz z nim nowy dzień
i znika w oddali przeszłości zły cień…
„Na Anioł Pański biją dzwony”
-z Maryją chcę przeżyć ten dzień…
Na wieżach miast polskich trąbią hejnały,
w oknie Watykanu Gołąbek Biały
śle światu całemu swoje pozdrowienie,
kochającą dłonią wskazuje zbawienie.
„Na Anioł Pański biją dzwony”
– z Maryją przeżywam ten dzień…
Powraca już z pola oracz utrudzony,
ból duszy koją znów znajome tony
płynące przez polską ziemię ukochaną
od zamierzchłych czasów Maryi oddaną…
„Na Anioł Pański biją dzwony”
– z Maryją przeżyłam ten dzień…
Lublin, dnia 5 stycznia 1998 r.
