Tag: tęsknota
-
*** (Modlić się można i tęsknotą)
Modlić się można i tęsknotą. abp Józef Życiński *** Modlić się można i tęsknotą, modlić się można także łzami, modlić się można i swym krzyżem i długimi, bezsennymi nocami… Gdy o sobie zapomnę zupełnie i dla Ciebie serce swe otworzę, życie me całe modlitwą stać się może dla Ciebie – mój Boże… Życie me całe…
-
*** (Największej Miłości)
*** NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę śpiewać swą pieśń NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI swą miłość chcę nieść NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI chcę służyć co dnia NAJWIĘKSZEJ MIŁOŚCI co w duszy mej trwa Gdy w okno zapuka świt trudnego dnia i zbudzi tęsknotę co w duszy wciąż trwa zaufam Miłości i z Nią będę szła i dojdę, gdzie Ona wskaże tego dnia…
-
Dobrej nocy…
Białym puchem otulone, śpią już miasta, wsie i pola, niebo mrozem wyiskrzone – tylko ja nie mogę spać. Księżyc cicho po nim sunie, swe promienie do mnie śle, otulam je w snu całunie, chcę je wszystkie Tobie dać… Ten sam Księżyc nam dziś świeci, kolorowe zsyła sny, tak jak wszystkie Boże dzieci w jednym Niebie…
-
*** (Są takie miejsca na ziemi)
Są takie miejsca na ziemi – do których się serce wyrywa. Są takie miejsca na ziemi – gdzie piękne wspomnienie przebywa. Są takie miejsca na ziemi, – po których me serce płacze, gdy ginie już nadzieja, że jeszcze je kiedyś zobaczę… Lecz jest takie miejsce na świecie – głęboko w mem sercu skryte, to miejsce…
-
Moja „Jasna Góra”
Na pięknej, polskiej ziemi jest takich miejsc pół sta, gdzie Maria – jej królowa w swych wizerunkach trwa i łaski swe rozdziela, tm, którzy do jej stóp przynieśli swoje troski, dali Jej w darze swój trud. W lubelskiej „Jasnej Górze” co Wąwolnicą się zwie – w prostej, starej figurze złożyła serce swe. Wokoło tłumy pątników…
-
Tryptyk znad Jeziora Białego
I Inni marzą ciągle o dalekich krajach,widzą Rzym i Paryż w swoich pięknych snach,a mnie widok mojej Ojczyzny upaja– dzisiaj Pojezierza Włodawskiego czar. Kiedy cicho stąpam po mchach i porostach,gdy wdycham swą piersią życiodajny jod,na brzegu jeziora brodzę w wodorostach,serce znowu silne staje się jak młot. I nigdzie nie rosną takie piękne sosnyi nigdzie na…
-
Nad jeziorem
*** Najpiękniejsze jest jezioro nocą, kiedy księżyc wypływa zza drzew, kiedy gwiazdy na falach migocą, koi duszę dyskoteki śpiew. I miarowe ping-ponga odbicia kończą chwile tak miłego dnia, falą wspomnień minione przeżycia powracają na jawie i w snach. Chociaż piękno i spokój dokoła zapomnienie daje o złem, pod opieką mojego Anioła usypiając – żegnam się…
-
Lublin, Księżyc i ja (4)
IV Siedzę na ławeczce, w górze Księżyc lśni,znów snuję wspomnienia z tych minionych dni– z tych, co w lat odległych odpłynęły dal,w sercu moim budzą tęsknotę i żal. Nowy „Deptak” w blasku nowych latarń drga,z głębin zapomnienia ustępuje mgła,Koziołek na wieży z wiatrem idzie w tan,gdzie od wieków rośnie wież lubelskich łan. Nowy – stary…
-
Bóg obejmuje nasze cierpienie
Patrząc na stary, okaleczały, lecz jeszcze żywy, stary pień drzewa, stojący samotnie na zalanej słońcem łące. „Bóg obejmuje nasze cierpienie” Pod stopami – zalana słońcem miłości Bożej ziemia. Wiecznie żywa. Pachnąca. Szumiąca nieskończonością różnorodnych, współistniejących, zniewolonych granicami czasu i przestrzeni istnień ludzkich, które przemijając – zostają, rodząc się – umierają, umierając – rodzą się, spalając…
-
Itaka
Abp Józef Życiński w Medytacjach sokratejskich proponuje „wizję, w której widzialna rzeczywistość stanowi dziedzinę odsłonięcia niewidzialnego świata. Ten ostatni jest niezbędny, by nasze wielkie porywy ku harmonii i pięknu nie kończyły się niepowodzeniem i frustracją”. Itaka Gdy nierealnym stało się realne – niematerialnym stało się to, co materialne. Gdy rozpłynęły się we mgle marzenia o…