Twórczość literacka Danuty Kowal

Kategoria: Osobiste

  • *** (Czy wstaję rano czy w południe)

    —

    by

    admin
    in , ,

    *** Czy wstaję rano czy w południe, czy deszczyk pada, czy też cudnie Słońce maluje barw tysiącem jesienny świat – Ty do mnie zawsze się uśmiechasz Ojcze najdroższy, cierpliwie czekasz na jeden, choć drobny miłości gest. Na me dziecięce zawierzenie, na obraz święty choć krótkie spojrzenie, skreślony z pokorą krzyża znak. A ja, choć Twoją…

  • *** (Przedstawiać się nie muszę)

    —

    by

    admin
    in ,

    *** Przedstawiać się nie muszę bo Państwo mnie już znają nie pierwszy raz już w tej sali wierszy mych posłuchają. A jeśli Was trochę wzruszę przynosząc me myśli z oddali serc struny lekko potrącę – ciut, ciut mnie pokochają tak myślę…   Lublin, dnia 11 października 2007

  • *** (Dziś obiadek jest malutki)

    —

    by

    admin
    in , ,

    *** Dziś obiadek jest malutki: resztki starej, marnej zupki, no i zupki te z torebki, na dopchanie – mogą chlebki od biedy być. A na drugie? – Zobaczymy, może kluchy umoczymy w jakimś sosie? Coś wymyślę. Teraz pa… Zjemy to, co Pan Bóg da.   Lublin, dnia 10 października 2007

  • „To jest życie a nie raj”

    —

    by

    admin
    in , ,

    Wojtusiowi „To jest życie a nie raj” Każde z nas dzielne, każde wytrzyma, bo wie, że dla niego innej rogi ni ma, niż ta, na którą skierował go Bóg, spośród tak wielu, wielu ludzkich dróg. I trzeba tylko zaufać miłości, a znajdzie na niej tak wiele radości, gdy przyjmie z ochotą to, co ześle Bóg,…

  • Uśmiech

    —

    by

    admin
    in ,

    I Uśmiechu Twego mi trzeba, jak powietrza, słońca i chleba. Uśmiechu Twego mi trzeba, by rozświetlał mą drogę do nieba. Uśmiechu Twego mi trzeba z Twoich oczu. Z nich bije blask nieba. Uśmiechu Twego mi trzeba. Choć z daleka go przyślij. Skoro nie ma Ciebie – przy mnie… II Gdy sił już nie masz iść…

  • Życie jest jednym kabaretem

    —

    by

    admin
    in , ,

    Każdy ma wzloty i upadki, każdy ma swoje Waterloo. Jeden wciąż strzela gafki, drugiego dziełem „Qui pro Quo”. Życie jest jednym kabaretem, nie każdy umie dostrzec to, jeden wciąż nowe strzela gafki, drugiego dziełem „Qui pro Quo”. Gdy już się całkiem popaprało w życiu to, co tak ważnym jest i tak się wiele nie udało,…

  • SMS

    —

    by

    Agata
    in , ,

    Z okazji rocznicy życzę Ci:   radości ze służenia radości z ludzkiej życzliwości radości z obowiązków pełnienia radości z Bożej miłości radości z dobra czynienia radości z Bożej wszechobecności życzę Ci…   Lublin, dnia 5 czerwca 2007.

  • *** (Gdy nie wiem, co robić)

    —

    by

    Agata
    in , ,

    *** Gdy nie wiem, co robić, same trudności mam wokół siebie, gdy tylko mogę, z wielką ufnością – radzę się Ciebie. Gdy czuję smutek, wielką samotność i pustkę wokół siebie, po chwili wahań, gdy „jesteś dostępny” – dzwonię do Ciebie.   Gdy sen nie nadchodzi, ciemno i cicho i tylko wiatr drzewa kolebie, proszę Anioła,…

  • Bajka – niebajka

    —

    by

    Agata
    in , , , ,

    Dla Ciebie BAJKA – NIEBAJKA Na dwóch krańcach Lublina tak daleko od siebie gdzie korzenie ich wrosły w głąb, w ojczystą ziemię – dwie dzielnice od wieków nad rzekami dwiema tak pięknieją rosnąc, że wspanialszych już nie ma. Na północy – Wieniawa – dzielnica młodzieży, szkół, uczelni, przedszkoli, księży i … żołnierzy. Na południu Wrotków…

  • Nasze drogi

    —

    by

    Agata
    in ,

    Tak do siebie podobne, równoległe jak tory, do jednego celu wiodące, w ranki, we dnie, w wieczory – nasze drogi… Obie krzyżami znaczone, bogate w drogowskazy, a w ciemne, samotne noce, rozświetlane światłami wiary – nasze drogi… Przez tę samą Ojczyznę biegną,}te same krajobrazy i wraz z Bliźnimi znoszą podobne trudy, urazy – nasze drogi……