Kartka z pamiętnika

19 września 2004

***

Przez moje okno:
            – słońce, już jesienne, radość w sercu budzi
            – widać wracających z kaplicy uśmiechniętych ludzi
                        którzy:
                                    – jak nigdy dotąd
                                    serdecznie się witają
                                    – często, jak nigdy dotąd
                                    Jezusa odwiedzają
                                    – wspaniałą, Bożą wspólnotę budują
                                    – jak nigdy dotąd
                                    samotnie się nie czują

Z mojego okna:
            – Pani Jasnogórska wraz ze mną uśmiecha się do nich i do Syna, dziękując Mu za to, że przyszła ta godzina, że jest tak blisko nas i … w nas…

19 września 2004 r.

[Moja mała księga miasta IV]