Tag: Bóg
-
Tchnienie
Gdy noc me miasto snem otulii usną twardo zmęczeni ludzie– chóry aniołów śpiewać im będą,by odpoczęli po ciężkim trudzie. Księżyc latarnię swoją zapalii płynąć cicho po nieba skłoniepatrzeć wnet będzie jak w ziemskiej daliogromna miłość w ich duszach płonie. Serce Jezusa w licznych kościołachukryte w hostiach wciąż mocno bije– i w sercach ludzi – z…
-
Boże Ciało
Na polską ziemię czerwiec spłynął,wiosny i lata owiał ją czarem,serce ogarnął niegasnącym żaremmiłości do Ciebie – Jezu… W rękach kapłanów w Opłatkach białychwyjdziesz wnet obejść nasze zagrody,pobłogosławić chaty i płody– z miłości do nas – Jezu… Gorący czerwcowy dzień. Rok 1998. Boże Ciało. Spod Archikatedry wyrusza procesja. Abp. Józef Życiński zainicjował piękny zwyczaj, aby procesja…
-
*** (Jezus mógł zstąpić z Krzyża)
Refleksja po nauce ks. Lucjana *** Jezus mógł zstąpić z Krzyża – ale nie zstąpił – bo On kocha mnie… Jezus wkrótce zmartwychwstał – bym nie zwątpiła – że On kocha mnie… I rzekł: „Swój krzyż jak Ja na plecy weź, przez świat dla innych wciąż o nieś – jeżeli chcesz i kochasz mnie… Zawiśnij…
-
Kochać – to na Bożą miłość serce wciąż otwierać
Rozważanie na kanwie myśli kardynała Wojtyły Elementarz etyczny, rozdział 18 – „Sprawiedliwość i miłość” Kochać – to na Bożą miłość serce wciąż otwierać i nie dawać mu nigdy w marazmie zamierać, wiedząc, że: miłość, to siła moralna, potężna energia, wielka, niezniszczalna, co jedna, jedyna pozwala się zbliżyć do osoby kochanej – i tak się…
-
Bóg obejmuje nasze cierpienie
Patrząc na stary, okaleczały, lecz jeszcze żywy, stary pień drzewa, stojący samotnie na zalanej słońcem łące. „Bóg obejmuje nasze cierpienie” Pod stopami – zalana słońcem miłości Bożej ziemia. Wiecznie żywa. Pachnąca. Szumiąca nieskończonością różnorodnych, współistniejących, zniewolonych granicami czasu i przestrzeni istnień ludzkich, które przemijając – zostają, rodząc się – umierają, umierając – rodzą się, spalając…
-
Patrząc na płomień gromnicy
I. W starym babcinym lichtarzumającym ponad sto lat,przed starym krucyfiksemz którego Chrystus na światpatrzy – tak jak przed wiekiem – woskowej płomień gromnicyjasnym światłem migoce,rozświetla duszy mej ciemnośćw samotne długie noce– jak Babci mej– przed pół wiekiem. Gromnica siłę swą bierzez wysiłku pszczół tysięcy,z ciężkiej i żmudnej pracyjasnych, letnich miesięcywśród pól– tak jak przed wiekiem.…
-
Rozmowa z Księżycem (2)
I znów Cię ujrzałam na jesiennym niebie,już tak dawno nie pisałam swych wierszy do Ciebiei nie wpatrywałam się w Twoje oblicze– ile już dni minęło – oj wiele… Nie zliczę – mój Księżycu……
-
Patrząc na spadający w promieniach słońca liść
Z pączka się rozwinął na wspaniałym drzewie,ze słońca promieni brał pokarm dla siebie,kołysany wiatrem i deszczem smaganyprzeżył swoje lato pośrodku polany – zanim opadł… Śpiewał Bogu pieśń życia w braci liści chórzegdy wiał lekki wiaterek. Gdy szalały burzeudręczone zmaganiem wszelakie stworzeniakorzystały z przystani jego spokoju… lub cienia – aż przyszedł listopad… Gdy po wichrach i deszczach zajaśniało…
-
*** (Zanim poniosłeś Bogu w ofierze)
*** Zanim poniosłeś Bogu w ofierze – męczeństwo to, co boli, złożyłeś Mu największą ofiarę: ofiarę z własnej woli – Maksymilianie… Lublin, dnia 17 września 1997
-
Matce Teresie z Kalkuty
Matce Teresie z Kalkuty *** Na wieść, że już przeszłaś do wieczności,daję Ci tylko gorącą łzę,łzę żalu, miłości i wdzięcznościza to co dałaś innym i … mnie– Matko Tereso… Na wieść, że już serce Twojew Bogu spoczywa – uwierzyłam,że Bóg łask nowych zdrojeza Twą przyczyną już z Nieba zsyłaŚwięta Tereso… Lublin, 5 września 1997 r.(dzień,…