Wspomnienie z wakacji w Okunince

Są jeszcze takie miejsca na świecie,
gdzie bocian spokojnie swoje gniazdo wije.
Są jeszcze takie cudowne jeziora,
z których łabędź czystą wodę pije.

Są jeszcze takie lasy na świecie,
które się ciągną hen, nieskończenie,
w których jest wciąż jeszcze tak bogata flora
i wszelkie stworzenie znajduje schronienie.

Są jeszcze takie nieba na świecie
czyste, przejrzyste jak górskie kryształy,
na których podziwiać można w zachwycie
jasne słońce, nocą gwiezdny skarbiec cały.

Są jeszcze stare klasztory na świecie
na stromych brzegach rzek ongiś wzniesione,
a w nich tętni piękne, młode Boże życie,
usta chwalą Boga – wiecznie rozmodlone.

Lublin, 21 sierpnia 1998 r.

[Tchnienie]