Z cyklu: Rozważania o chwili obecnej

III

Od wspomnień bolesnych
Przywiązania do rzeczy doczesnych
       uwolnij mnie Panie.
O niespełnionych marzeniach młodości
i smaku zaznanych przykrości
       zapomnieć daj Panie.
Cieszyć się chwilą, którą dajesz właśnie
skrą szczęścia, która wkrótce zgaśnie
       naucz mnie Panie.
Uwierzyć w dobroć każdego człowieka
i w Twoją wieczność, która na nas czeka
       pomóż mi Panie.

Lublin, 3 marca 1996 r.

[A duch wieje kędy chce…]