Kategoria: Przyroda
-
*** (Piastowski Siewca)
*** Piastowski Siewca w białej sukmanie, stąpając zwolna po ojczystym łanie, ziarenka wiary w duszach zasiewał a łan odwieczną swą pieśń mu śpiewał: “Łado – Łado – Łado”!… Anieli z niebios rozsnuli chmury by Pielgrzym ujrzeć mógł najdroższe góry, ziarna nadziei w duszach zasiewać, łan nie przestawał swej pieśni śpiewać: “Łado – Łado – Łado”!……
-
Łan
… Oto tu apostolski jest kościół, chram i zamek ludzi miodnych, piastów gościnnych i lechów. Oto w monstrancji niosą słowiański Samrament – pokój idzie przyłogiem – błogosławi i strzechom… I oto – Amen – Pieśniom niech się stanie zadość: Słowiańska pieśń Miłości – Łado – Łado – Łado!” (Sonet VIII – Karol Wojtyła –…
-
Nie – zioła
Coraz dłużej nie mogę zasnąć. Noc jest trumną nad sercem zamkniętą. Nocne myśli jak cmentarz, pachną macierzanką, piołunem i miętą.” (Władysław Broniewski – „ Zioła”) Nie – zioła Coraz dłużej nie mogę zasnąć. Noc jest ciszą nade mną rozpiętą. Nocne myśli – przedwiośniem pachną i wspomnieniem dzieciństwa – miętą. Mnie nie cmentarz się…
-
Zimowit
Poprzez lato życia dusza moja spała, jesienią – skromniutkim kwiatkiem wybujała i dziwnej poezji kielich wychyliła i sama się sobie szczerze zadziwiła. Jakże to się stało, że roślinka mała przez letnie wichury i burze przetrwała i znalazła w sobie jeszcze tyle siły by rozkwitły kwiatki, co ukryte były? Że przed snem zimowym jesienne promienie, co…
-
Bursztyny
Kiedy nad Bałtykiem ranne wstały zorze,po wieczornym sztormie, na plaży siedziałam,złociste bursztyny, co dało mi morze,z wodorostów, szlamu, piasku wybierałam. Te piękne „kamyczki” oczy me cieszyły,upajały blaskiem odbitych promieni,a gdy nanizane na nici już byłydały radość innym – co byli zmęczeni. ***Kiedy dziś w mej duszy jasne wstają zorzepo życiowych sztormach, trudnych, ciężkich latach,zbieram chwile…
-
Suchar
Przed autolitografią Leona Wyczółkowskiego „Suchar” 1933 Był on kiedyś pięknym, zdrowym, mocnym drzewem,schronieniem dla ptaków, cieniem dla zwierzątek,chwałę Bogu głosił liści swych powiewem,z nasion swoich – nowym drzewom dał początek.Gdy po swojej śmierci stał się już konarem,wspomnieniem, symbolem jak mijają wieki,uczynił go Stwórca dla artysty daremaby go utrwalił, włączył do swej teki. ***O…
-
Głębia
Przed autolitografią Leona Wyczółkowskiego „Wnętrze lasu” z teki „Wrażenia z Białowieży” 1922 Staję na zalanej w krąg słońcem polaniei patrzę w głąb puszczy starej niesłychanie,na której straży stoją drzewa wierne,jak ich Ojczyzna – piękne, nieśmiertelne.Jakże tam wszystko pokryte jest cieniem,wejść bym tam chciała – choćby i marzeniem… ***Przez mego życia złe i…
-
Rozmyślania o chwili obecnej
I Nie wstrzymasz rzeki, która płynie w dal, nie zgłębisz morza, nie zatrzymasz fal, nie schwytasz wiatru, co wieje od hal, nie cofniesz czasu, choć tak bardzo żal. Lecz póki serca Twego bije dzwon, niechaj brzmi jasno, czysto jego ton, ciesz się tą chwilą, którą daje Pan, napełniaj szczęściem duszy Twojej dzban (9.III.1996) II Tym…
-
Gromniczna
Na Stachiewicza starym obrazie, pięknym, wspaniałym w swoim wyrazie, na straży polskiej zagrody stoisz, przed wilków zgrają – gromnicą bronisz jak Bożym mieczem – polskie rodziny, w mroźne, zimowe, nocne godziny – co śpią, po pracy wielce znużone, wpierw się oddawszy „pod Twą obronę”. *** Jak wstępu bronisz wilczej watasze, obrońże teraz zagrody nasze, od…
-
Słoneczniki
WSPOMNIENIA WRZEŚNIA 1939 Gdzieś na Saskiej Kępie, pod niebem wrześniowym aby się zasłonić przed deszczem bombowym, pod słonecznikami, ze swą lalką w ręce ukryło się w schronie – czteroletnie serce. *** Poprzez życia dalsze złe i dobre chwile pamięć ma wspomina słoneczników tyle: przed oczami stają złociste, kochane, przez ojca, przez męża – sadzane,…