Pani Katedralna

W miejscu, w którym człowiek tak Boga zasmucił,
bo władzę Narodu od Niego odwrócił,
w którym jawne wiary swej okazywanie
skazywało wiernych na prześladowanie

– zapłakałaś Matko nad swych dzieci losem,
ból swój wyrażając łzami – a nie głosem,
udręczone dusze swym żywym spojrzeniem
napełniałaś wiary i nadziei drżeniem.

***

O Matko Płacząca, Bolesna, Lubelska,
zawsze kochająca, cierpliwa, anielska,
kiedy nad Ojczyzną zła burza wisiała,
toś ją łzami swymi Matko zatrzymała.

Ratujesz nas ciągle i w każdej Potrzebie
wyproś nam u Syna, co króluje w Niebie
łaskę męstwa, wiary, by walczył wytrwale
Naród – i się oparł szatańskiej nawale.

18 lipca 1996 r.


Archikatedra w Lublinie -3 lipca 1949 f. Matka Boska zapłakała. 26 czerwca 1988 r. odbyła się uroczysta koronacja obrazu.

[Matko, która wszystkich rozumiesz…]