*** (Uczysz mnie jak…)

Uczysz mnie jak
jak dzielić się modlitwą – jak chlebem
jak dzielić się mej duszy jasnym niebem
jak nic nie mając – wciąż dawać coraz więcej
i jak wciąż dając – kochać coraz więcej
uczysz mnie wciąż…

Uczysz mnie
jak dzielić się wiarą, nadzieją, miłością
jak dzielić się ogromną w mym sercu radością
i jak te skarby wciąż rozdając
czynić to – swój ból ukrywając
uczysz mnie wciąż…

Lublin, grudzień 2002 r.

[Nasz Ojcze Pio]