Wokół wichry, pioruny i deszcze,
pierwsze krople padają na tłum
rozmodlony,
trwający z Maryją,
wciąż wierzący,
że na pewno jeszcze
Bóg odsunie grozą tych chmur.
Wszystkie bóle, troski i cierpienia
dziś składamy Ci Matko u stóp,
wierząc,
że w dniu uwielbienia
spłynie na nas deszcz łask
znad tych chmur.
Ojciec Pio swą mocą tajemną
rozsnuł chmury i uciszył wiatr,
z pogodnego, letniego nieba
Boże oko ogarnęło świat
i objęło miłości spojrzeniem
morze głów i lampionów blask.
I na jedno Maryi skinienie
spłynął z nieba deszcz bożych łask…
Lublin, dnia 3 lipca 2003 r.
(spotkanie z Maryją)