Twórczość literacka Danuty Kowal

Kategoria: Wiersze

  • Między wierszami

    —

    by

    zięć
    in

    Między dźwiękami spiżu dzwonówi w niepokoju domofonówwśród kropli deszczu w płatkach śniegui w oszalałym życia bieguw oczu głębokim spojrzeń toniw ciepłym uścisku bliskich dłonigdy serce syte mam radościi gdy upadam w swej słabościmiędzy wierszami moich wierszyktóre Ty czytasz zawsze pierwszywypełniasz wszystkich snów przestworzei zawsze jesteś ze mną – Boże – Lublin, 16 grudnia 1996 r.…

  • Z cyklu: Rozważania o chwili obecnej

    —

    by

    zięć
    in

    III Od wspomnień bolesnychPrzywiązania do rzeczy doczesnych       uwolnij mnie Panie.O niespełnionych marzeniach młodościi smaku zaznanych przykrości       zapomnieć daj Panie.Cieszyć się chwilą, którą dajesz właśnieskrą szczęścia, która wkrótce zgaśnie       naucz mnie Panie.Uwierzyć w dobroć każdego człowiekai w Twoją wieczność, która na nas czeka       pomóż mi Panie. Lublin, 3 marca 1996 r. [A duch wieje kędy chce…]

  • Moja dworki

    —

    by

    zięć
    in

    Mając lat sześć prawie, a w duszy wspomnieniawarszawskiego września, getta lubelskiego,mając w sercu swoim miast szczęścia istnienia,przed Niemca mundurem lęk dziecka polskiego      – znalazłam się nagle w oazie spokojnej,      krainie uroczej, lasami spowitej,      w oczach dziecka od łez, strachu wolnej,      od wszelkiego złego bezpiecznie ukrytej.Był tam dworek mały, Strykowice zwany,zdawał mi się większy niźli inne domy,blisko Czarnolesia, gdzie nasz…

  • *** (Maluję Cię Matuchno)

    —

    by

    zięć
    in

    Maluję Cię Matuchno    ustamiMaluję Cię Matuchno    dniami i nocami Maluję Cię swoją miłościąMaluję Cię swoją radościąMaluję Cię sobą całym    i Twymi obrazami     wypełniam    świątynię swojego serca Lublin, 9 lipca 2000 r. [Moja mała księga miasta III]

  • Noc cudów (wspomnienie)

    —

    by

    zięć
    in , ,

    Księżyc w całej krasie znów po niebie suniei lubelskim bramom wielce się dziwuje,że bez jego własnej świetlistej pomocylśnią swym własnym światłem w Wigilijnej Nocy. A gdy już bliziutko nad Deptak przypłynął,ujrzał, jak Koziołek z Ratusza zeskoczyłi przy żłóbku wraz z Osłem koziołka wywinął,gdy w stajence Jezuska maleńkiego zoczył. Po ogonie Gwiazdy Betlejemskiej zjechał,przez okienko chatki…

  • Odmawiajmy Różaniec w intencji Ojczyzny

    —

    by

    zięć
    in

    Wstęp Ojczyzna w potrzebie. Mnóstwo zagrożeń. Podziały. Skłócenie. Bezkarność. Zakłamanie. Brak ogólnie szanowanych autorytetów. Dysproporcje w warunkach bytowych obywateli. Brak poszanowania godności każdego człowieka. Zagrożenie życia najbardziej potrzebujących opieki. Widać ogromną potrzebę modlitwy w intencji Ojczyzny. Wiemy, że formą najbardziej zalecaną przez samą Maryję i Jej najwierniejsze sługi jest różaniec. Oto, co na ten temat…

  • *** (Słońce za horyzont zaszło)

    —

    by

    zięć
    in ,

    Słońce za horyzont zaszłoi horyzont z oczu znikł.Grom uderzył, serce trzasło,wokół ciemność, przy mnie – nikt… Lecz wnet Księżyc – mój przyjaciel,na me niebo wyszedł z nowiui rozjaśnił moją drogę,skleił serce, no i znowu skierowałam oczy swojegdzie nadziei gwiazda świeci.Ucichły me niepokoje,czas znów sprzątać życia śmieci. A me serce, choć sklejone,choć nierównym rytmem bije,chociaż biedne,…

  • *** (Dogasa płomień gromnicy)

    —

    by

    zięć
    in ,

    Dogasa płomień gromnicy,zbliża się już poranek,znajomy tętent z ulicy– przed snów mych dworku ganek            zajeżdża wspomnień powozem… Księżyc ze srebrnych promienina głowę mą składa wianek,nim niebo zarumieninowy wschodzący ranek            z nadzieją i z                        – wrogim mrozem Lublin, dnia 2 lutego 1998 r.(Matki Bożej Gromnicznej– imieniny mojej Babci) [Lublin, Księżyc i ja]

  • … Jak Księżyc na niebie chwilowo zakryty

    —

    by

    zięć
    in ,

    … Jak Księżyc na niebie chwilowo zakryty,wędruje wciąż z nami chmurami spowity,tak nasi najmilsi co nas wciąż kochają,wędrują wciąż z nami, w trudach wspomagają. Lublin, dnia 1 listopada 1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]

  • Nie szukaj piękna w dalekim świecie

    —

    by

    zięć
    in ,

    Nie szukaj piękna w dalekim świecieznajdziesz je blisko, w jesiennym bukieciei w ptaku, który za oknem śpiewa,znajdziesz je w liściu opadłym z drzewa Znajdziesz je w srebrnym Księżyca blasku,w zapachu sosen w działkowym lasku,znajdziesz w zachodzie słońca ognistymi w kluczu ptaków na niebie czystym. Lublin, dnia 16 października  1995 r. [Lublin, Księżyc i ja]