Maryjo – co sercem ogarniasz świat cały
obejmujesz także nim i gród nasz mały.
od wieków w cudownych swoich wizerunkach
pomocy udzielasz we wszelkich frasunkach.
W mieście tym, przed laty „miastem cudów” zwanym.
skąd początek brały przeróżne przemiany.
w momentach najcięższych. poprzez długie wieki
dawałaś cudowne znaki swej opieki…
Wędrując sercem przez moje ukochane miasto, które za każdym razem odkrywam na nowo – pielgrzymuję tym razem po sanktuariach maryjnych, w których łaskami słynące obrazy od wieków związane są z historią Lublina i tak że obecnie odgrywają niebagatelną rolę w jego życiu.
W starej bazylice ojców Dominikanów p.w. św. Stanisława (przy ul. Złotej 9), Matka Boża Trybunalska od końca XVII wieku, kiedy to przeniesiona została z Trybunału Koronnego, płaszczem swym ochrania wszystkie w Polsce stany – cały Naród.
***
Teraz gdy w Polsce tak bardzo jest potrzebny ład moralny i sprawiedliwość:
– pod Twoją opiekę oddaję Ci władzę i sądy miejskie
o Matko Boska Trybunalska,
– pod Twoją opiekę oddaję C i bazylikę ojców Dominikanów, która chwieje się w posadach
o Matko Boska Trybunalska.
-pod Twoją opiekę oddaję Ci całą społeczność Lublina
o Matko Boska Trybunalska.
***
W kościele p.w. Świętego Ducha (przy ul. Krakowskie Przedmieście 1), od XVI wieku trwa na straży Matka Boża Dobrej Rady. Ochroniła nasz Lublin od nawały Szwedów, Węgrów i Tatarów, a w 1920 roku od bolszewików, i nadal otacza opieką nasze miasto – czego dowodem są liczne wota i zapiski historyczne. Przetrwała trzy pożary kościoła. Płakała krwawymi łzami.
Teraz, gdy nam tak bardzo potrzeba dobrej rady i wiedzy, którą promieniujesz:
– ocal nas przed potopem nowych obcych kultur, nowinek, ideologii
o Panno Łaskawa,
– oświeć nas w kierowaniu życiem naszego miasta
o Matko Dobrej Rady,
– pomóż nam w dobrym wychowaniu nowego pokolenia
o Najświętsza Maryjo Panno w Świętoduskim obrazie…
***
W Archikatedrze p.w. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (przy ul. Królewskiej l0) króluje Matka Płacząca, Pani Katedralna, która zapłakała krwawymi łzami w chwilach najcięższego ucisku władz stalinowskich, gdy przestępstwem było publiczne wyznawanie naszej wiary, gdy więzienia zapełnione były „wrogami klasowymi”, a nad Lublinem wisiała groźba jeszcze większych represji.
Teraz, gdy zagrażają nam ogromne niebezpieczeństwa, gdy wrogie siły chcą zniszczyć nasz Naród:
– wlej nadzieję w twój lud
o Matko Płacząca,
– dodaj sił w odbudowie zniszczonych zabytków Twojego miasta i utraconych wartości
o Matko Bolesna,
– miej nadal w opiece Twój ukochany gród o Matko Lubelska.
***
W naszym mieście, w ukryci u przebywa Matka Boża Latyczowska, przybyła do Lublina po długiej tułaczce z dalekiego Latyczowa. Pod Jej opieką przybyli także z wojennej tułaczki Kresowiacy i znaleźli u nas schronienie, przyjazne miasto, dom i Jej matczyne serce.
Teraz, gdy otworzyły się grm1ice na wschód i Lublin wyciąga do niego pomocne dłonie:
– miej w swej opiece przybyłych do Lublina Kresowiaków
Kresowa Hetmanko,
– pomóż w odbudowie swojego kościoła w dalekim Latyczowie
Pani Podola,
– dodaj siły swym lubelskim dzieciom. by nie ustawali w pomocy swym braciom ze wschodu
Matko Boska Latyczowska.
***
W przepięknej cerkwi p.w. Przemienienia Pańskiego (przy ul. Ruskiej) znajduje się łaskami słynąca kopia Ikony Matki Boskiej Lubelskiej (Ikona ta wraz ze swoimi wiernymi przeżyła tułaczkę – wywieziona do Moskwy w roku 1915 – zaginęła). Obecnie w cerkwi tej przed Matką Bożą gromadzą się Lublinianie z czterech narodów: Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie i Polacy, którzy przezwyciężyli dzielące ich różnice.
Teraz, gdy wrogowie naszej Ojczyzny usiłują powaśnić wewnątrz nasze społeczeństwo:
– pomóż nam przezwyciężyć różnice narodowościowe
o cudowna Ikono Matki Bożej,
– w wielowyznaniowym Lublinie pomóż współżyć wszystkim swoim dzieciom w miłości i w zgodzie,
o cudowna Ikono Matki Bożej,
– w tym najpiękniejszy m z miast- Lublinie- pozwól wspaniale rozwijać się Twojej cerkwi o Lubelska Cudowna Ikono Matki Bożej…
***
I tak u stóp wzgórza zamkowego, przy białym lwie – ogarniam sercem panoramę mego ukochanego miasta – Lublina, kończę swoją pielgrzymkę i polecam go w opiekę Tej, która od wieków towarzyszyła całej jego historii – Niepokalanej.
Lublin, 9 grudnia 1996 r.
